Winnen met dubbele cijfers, zoals vorige week, is een vergiftigd geschenk.

In de eerste helft werd er door Meer zeer slecht gevoetbald, slechte passen, lange verloren ballen, geen vechtlust, Koen Koyen moest lopen voor drie man, en de bal gaan halen bij de verdediging, enz. Hier kon dan Achterbroek, met een kwa leeftijd, halve juniors ploeg, gretig gebruik van maken, om het Meer zeer moeilijk te maken. Met een vrijetrap op de deklat en een zeer dubieuze penalty, die binnen getrapt werd door Geert Van Gils (1-0). Een vrijetrap van op 20 meter, die door Marijn Van Gastel uit de rechtse onderhoek werd gehouden, maar door de goed gevolgde Michael Peeters binnen werd getikt (2-0). Hier tegen over konden we een paar keer dreigen, met de beste kans voor Pieter Voeten, met een hard schot, maar dat gepakt werd door de zeer goed keepende Lode Francken.

Na de rust, die door de trainer goed gebruikt werd, om iedereen terug wakker te schudden en goed op zijn plichten te wijzen, veranderde het spelbeeld. En zo trapte Bas Kools, in de eerste minuut, een corner, die door Danny Pas binnen werd gekopt (2-1). En er kwamen meer kansen voor Meer. Zoals een goede voorzet, van een ook zeer hard werkende Glenn Verpoorten, die door Ben Aerts juist met de kop gemist werd. Een paar minuten later belande weer een kopbal van Ben Aerts op de lat, na een corner van Danny Pas. En Meer bleef na deze aansluitingstreffer drukken, maar een goed verdedigende achterlijn en keeper, belemmerde de gelijkmaker. Achterbroek kreeg ook meer ruimte, omdat er van achter man tegen man werd gespeeld. En zo kon Peeters, in de laatste vijf minuten, tot tweemaal toe door de buitenspelval lopen. De eerste keer werd zijn schot nog moeilijk gemaakt door de terug komende Jef Adriaensen. Maar de tweede keer moest Adriaensen aan de nootrem trekken en zo terecht rood kreeg. Onze tweede verliesmatch was een feit en zo moeten we onze volgende tegenstander Tubantia, naast ons dulden in de rangschikking.

Hopelijk weten alle spelers wat ze dan moeten doen. (Verslag: Iv)